Dzisiaj rano obudziłam się i zobaczyłam Mama na progu mojego pokoju. Stała tam/tutaj/na korytarzu z takim wyrazem na twarzy, że bałam się zapytać o co chodzi. W końcu nie mogłam wytrzymać. Czy to tylko sen? To jest. Mama zawsze tak robiła, kiedy coś mnie martwiło. Dzisiaj był mój dzień urodzin, ale nie wiedziałam dlaczego była taka smutna.

• Wiedziałam/Nie wiem/Pamiętam
• że/że to nie jest/być może
• dobrze/zdrowo/w porządku.

Czy jest normalne że moja mama się do mnie ociera?

Czasami mam wrażenie, że moja mama zbyt często się do mnie przytuliła.

Nie wiem czy to normalne, bo to mi nie przeszkadza. Moja mama {jest taka serdeczna . Może być tak że jest zaangażowana w naszą relację. Ale czasem wolałbym, żeby przestała.

• Czy macie podobne doświadczenia?

Ten uczucie złości i strachu... Moja mama.

Gniew| to coś które, co mnie rozgniata. Kiedy patrzę na jej twarz, widzę smutek w ich promieniowaniu. To uczucie, że nie mogę {jej pomóc. Moja mama, kobieta fragile, która walczy tak wiele. A ja, jej syn/córka|dziecko, nie wiem jak to zapobiec.

• {Możejest moja odpowiedzialność, aby jej pomóc.
• Musimywykluczyć sposób na to, żeby ją uratować
• {Szukamrozwiązań w głębi, ale nie wiem co zrobić.

Do kiedy będziesz przytulał mnie, mamo?

Nie wiem {czy/jak/gdzie się zatrzymać. Twoje ramiona są tak przytulne/ciepłe/komfortowe. Uwielbiam ten czujny/miły/skarbny kontakt. Ale kiedyś, to wszystko musi się zakonczyć/zmienić/skończyć. Muszę nauczyć się samodzielności/życia bez Ciebie/swojej autonomii. Mam nadzieję, że nie będziesz mnie za tym żałować/gniewać/rozczarowywać.

Jak sobie poradzić z nadopiekuńczą mamą?

Nadopiekuńcza mama to wyzwanie, z którym wiele osób się spotyka. Jej potrzeba do ograniczania naszego życia może być męcząca. Ale nie ma powodów do zniechęcenia! Istnieją sposoby na to, żeby nauczyć się autorytet i żyć w pomiar.

• Zrozum swoje potrzeby. Na początek musisz wiedzieć, czego wymaga. Kiedy znasz swoje granice, będzie łatwiej gwarantować je
• Porozmawiaj z mamą. Nie bój się powiedzieć, co czujesz. Zastosuj uprzejmych słów i współpracy
• Obserwuj granice. Powiedz mamie, co jest dla ciebie dopuszczalne, a co nie. Zawsze odpowiadać
• Zapoznaj się z opiniami. Porozmawiaj z przyjaciółmi, rodzeństwem lub teraputa, którzy mogą ci pomóc przez ten trudny czas.

Mama, Mamo, Mamusiu a nie chcę być twoim kłcopyrightą, klamrą, zabawką

Wiesz, czasem tak mi się wydaje, że to ja jestem jedyną twoją kłcopyrightą, zabawką, maskotką. Cały czas muszę się bawić z tobą, jestem w stanie zrobić to , żebyś była szczęśliwa, zadowolona, uśmiechnięta. Ale jak coś się zmieniło, chcę być dorosłą osobą, samodzielną osobą, inną osobą. Nie chcę już być twoją kłcopyrightą, zabawką, przytulanką.

• To nie musi oznaczać
• że cię nie lubię, że cię nie kocha .